De Broodschrijver

Een beroep inzetten, je, ik pak de pen en papier, oh, nee, het is 2010, ik pak m'n laptop, situeer me, William Burroughs, Jorge Luis Borges, Isaac Asimov, Harry Mulisch, Philip K. Dick, Thea Beckman, Conan Doyle, Hugo Claus en Hugo Pratt aan de muur tegen over me (er is geen volgorde, geen hierarchie in dit lijstje) en.................................. het beroep is de partituur, een notenblad waar de richtingen zijn aangegeven waar de muziek van de schrijver, broodschrijver heen kan gaan. 
Ik ga muziek maken, ik speel de broodschrijver, ik schrijf, ik schrijf, twee vingerig, gaat snel genoeg.................ik denk, ik hoop, ik weet, nee !, geen hoop, hoop betekend twijfel, ik twijfel geen moment. 

Wat is een broodschrijver ?! 


broodschrijver 
` brood - schrij - ver de -woord (mannelijk) broodschrijvers iem. die met schrijven de kost verdient; smalend beroepsschrijver die werk van mindere kwaliteit levert '. schrijver die zijn brood verdient met schrijven '. 1) Persoonsbenaming 2) Veelschrijver '. 

Ik kijk nog eens naar de muur voor mij, de grootheden kijken me aan, allemaal dood, channel ik hun wijsheid en gooi ik het door de trechter die ik zelf ben. 
Broodschrijver, schrijven om te leven, leven om te schrijven, schrijven, ik ben een schrijver, ik was altijd al een schrijver, twintig zakken met aantekeningenboekjes wegrottend op een vuilnisbelt ergens in Nederland zeggen dat ik een schrijver ben. Dat ik al twee boeken af heb en al weer met drie boeken bezig zeggen dat ik een schrijver ben, de wekelijkse, bijna dagelijkse blogs op m'n sites zeggen dat ik een schrijver ben, ik ben schrijver, ik ben een schrijver...................... 

Wat wil ik schrijven, spirituele boeken, sciencefiction boeken, kunstboeken, maar eh, dat doe ik al lang, ik schrijf, leef om te schrijven, schrijf om te leven, ik heb plezier aan schrijven, het schrijven heeft plezier aan mij, de woorden zijn blij als ik weer koorden en kettingen aan elkaar rijg met kleuren, hun geslachten, vreemd eigenlijk, mannelijke woorden, vrouwelijke woorden en onzijdige woorden, de Vader, de zoon en de Heilige Geest. Zou er ook een kaballa voor ons Nederlandse alfabet zijn, zodat uit een boek weer andere boeken kunnen ontstaan.............ooit was schrijven een bijzonderheid, een heilige daad, nu krabbelt iedereen en de een wat beter als de ander. Hoewel, wie kan er nog schrijven, geletterd of alfabeet zijn de meeste mensen maar................de computer neemt het over, er worden enkel nog boodschappen briefjes geschreven, brieven bijna niet meer, ik smacht ernaar weer eens een geschreven brief te krijgen, in welk handschrift dan ook, wel leesbaar alstublieft, het mag ook in hiërogliefen (Egyptisch of Maya) als de vertaal tabel er maar bij zit. Daar houdt ik nou echt van, een boek waarbij je nog een beetje mag doen, niet alleen maar lui achteroverleunen en lezen, nee, een klein beetje hoofdwerk, een klein beetje meer diepte, een extra bodem in het verhaal, het boek. Ik moet ineens denken aan..........een bepaald boek, boeken reeks en de titel en de voorflap ontgaat me, ja ik zie haar, maar.....doet er niet meer toe, ik schrijf de volgende schrijver bij in mijn inspirerende pantheon, het pantheon van de dode schrijvers, levende schrijvers moet je niet lastig vallen met vragen, hun imago staat het vaak niet toe om vriendelijk te kunnen of mogen zijn. 
Zou Harry Mulisch nu zitten te schaken met Jorge Luis Borges ergens op de schrijvers olympus ?, ik denk het wel, wist u, jij dat ze kunstenaars en de andere doden uit elkaar houden, ze zijn te revolutionair en worden dus apart gehouden in een eigen Elysium en hebben toestemming om jonge en oudere schrijvers die nog leven hun nog niet vertelde verhalen te channelen, ja, het werkt twee kanten op, maar dat wist u, jij toch al, ik wel, Hugo Pratt zat zich op te vreten, zelfs William Burroughs kon hem niet temperen. Hugo (Pratt) glimlacht, zoveel avonturen achter zijn riem, kijk naar die buik dan weet je het, vol met verhalen. Maar ik laat me gaan, niet alleen Hugo (P) is me lief, er zijn nog anderen en zij zullen mij allemaal helpen mijn brood bij elkaar te schrijven, voor het plezier, voor de kunst en om de magie van het verhaal, het woord, de anekdote en de betoverende paragraaf levend te houden. 

Maar, leven van de kunsten, dat doe je niet alleen, daar ben iets, iemand voor nodig, iedere kunstenaar en dat zijn; een mecenas of filantroop. 
Mecenas is het attribuut van een doorgaans welgesteld persoon die als beschermheer of -vrouwe van kunstenaars, geleerden of sporters optreedt door ze van financiële middelen te voorzien, zodat ze zich zorgeloos kunnen focussen op hun scheppend werk, wetenschappelijk onderzoek of sportieve loopbaan. 
De term is een eponiem, afkomstig van Gaius Cilnius Maecenas, de rijke Romein die de beschermheer was van schrijvers als Vergilius, Propertius en Horatius. Hij speelde een belangrijke rol in keizer Augustus' cultuurpolitiek. 
In de 21ste eeuw start het mecenaat in Europa een nieuwe bloeiperiode, na decennia van overheidszorg voor de kunsten. Steeds meer liefhebbers van beeldende kunst, theater, muziek, literatuur, etc. beseffen, dat hun steun noodzakelijk is nu overheden hun financiering voor cultuur steeds verder terugschroeven. Onder deze nieuwe mecenassen zijn drie hoofdgroepen van gevers te onderscheiden, zo wijst recent onderzoek uit. Ten eerste de naoorlogse generatie of babyboomers die nu hun vermogen gaan verdelen. Dan de generatie tussen de 30 en 50 jaar -met name in het bedrijfsleven en de financiële wereld- die met hun snel gestegen inkomens ruimhartig kunnen zijn. Tot slot vrouwen, als belangrijkste erfgenamen wereldwijd en de snelst groeiende groep ondernemers. Daarmee is mecenaat niet langer een begrip uit het verleden, maar een actuele aanvullende financieringsbron voor kunst en cultuur. 
Filantroop (Gr.: ὁ φιλος (Ho filos) + ὁ ὰντροπος (Ho antropos) (Ned. vert. "mensenvriend")) (zo jammer dat de griekse letters zijn weggevallen) is iemand die zijn of haar tijd, geld of inspanningen gebruikt om anderen te helpen. Filantroop is het tegengestelde van misantroop. "Filantropisch" is weldadig of menslievend. 
Een weldoener, beschermheer die de lef heeft, lui geld in een kunstenaar, mij dus of kunstbroeders en zusters wil en doet stoppen om te laten zien dat creativiteit van belang is voor een samenleving. Zonder creativiteit geen ontwikkeling, zonder creatief denkers en doeners een statische samenleving zonder kleur. 

Ik ben schrijver, ik ben broodschrijver, hoef het niet te worden, ik ben het al, boeken zijn geschreven, worden geschreven, naar uitgeverijen ge-emaild, kleine beetjes geblogd voor de 'fans en aanverwanten', een term die vaak zal gaan gebruiken. Ik ben schrijver, broodschrijver, schrijven is ademen, kettingen van woorden die anderen zullen betoveren.....dat ze zullen lezen en lezen, verliefd op worden, op zullen slapen, mee willen slapen, slapeloze leesnachten van overhouden, ik ben schrijver, broodschrijver, nee, schaam me niet voor het woord, ik geneit van het knopen van de woorden, het meeslepen van de lezer naar andere werelden, denkwijzen en ontmoetingen voorbij de grenzen van onze stille rustige gezellige brave Nederlandse maatschappij. 

Ik ben die is.............schrijver 
Ik ben schrijver 
Ik ben broodschrijver 
Ik ben...................... 
Schrijver 

Gabriel